O

ι εταιρείες κρατικού συμφέροντος εξ ορισμού κρατούν πρωταγωνιστικό ρόλο στα ελληνικά χρηματιστηριακά δρώμενα και οι εξελίξεις σε αυτές επηρεάζουν (καταλυτικά πολλές φορές) την πορεία σημαντικών κλάδων της αγοράς.

Το πρόβλημα το τελευταίο διάστημα ήταν ότι τα πάντα «σκεπάστηκαν» από το σύννεφο του σκανδάλου με τα ομόλογα και από τις φήμες για πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Καμία σημαντική πρωτοβουλία δεν αναλήφθηκε, κανένα σημαντικό επιχειρηματικό νέο δεν τις αφορούσε, τίποτα δεν στάθηκε ικανό να τις κινητοποιήσει προς κάποια κατεύθυνση.

Αλλά τα γεγονότα έτρεχαν (και τρέχουν) και τώρα οι κρατικές εταιρείες έχουν να καλύψουν χαμένο έδαφος. Ο ΟΤΕ, λ.χ., έχει βρεθεί στο μέσο ενός εμπορικού πολέμου στις τηλεπικοινωνίες, στον οποίο έπαθλο είναι τα... δικά του μερίδια αγοράς. Ο ΟΠΑΠ βλέπει τον διαγωνισμό για την τεχνολογική του αναβάθμιση να καρκινοβατεί, την ώρα που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέτει ζήτημα κατάργησης των κρατικών μονοπωλίων στα τυχερά παιχνίδια. Και άλλα αντίστοιχα ων ουκ έστιν αριθμός για τις άλλες εταιρείες...

Έτσι, τώρα, οι κινήσεις κρίνονται όχι απλώς αναγκαίες, αλλά επιβεβλημένες, εξ ου ο... πυρετός και το Cover Story του «Μ» (σελ. 10 - 11), στο οποίο εξετάζεται και αναλύεται η παρούσα κατάσταση στις εταιρείες κρατικού συμφέροντος. Βασική παράμετρος των σεναρίων είναι ο χρόνος διεξαγωγής των βουλευτικών εκλογών, από τις οποίες εξαρτάται και ο χρόνος δρομολόγησης ευρύτερων επιχειρηματικών σχεδίων. Και, ανεξάρτητα από το αν αυτές διεξαχθούν το φθινόπωρο ή τον Μάρτιο του 2008, είτε θα έχουμε δείγματα γραφής και σχεδιασμού στο πρώτο σενάριο είτε τη δρομολόγηση κάποιων σχεδίων στο δεύτερο σενάριο.

Σε κάθε περίπτωση, η κοινή λογική υπαγορεύει ότι οι εταιρείες (το κράτος επί της ουσίας) θα κινηθούν γιατί οι εξελίξεις τρέχουν. Διαφορετικά είναι πολύ πιθανό στο μέλλον να ορίζουμε αυτό το διάστημα ως την περίοδο των χαμένων ευκαιριών για όλους...

Ειδικότερα για την αγορά τηλεπικοινωνιών, η κατάσταση αναλύεται σε ξεχωριστό θέμα (σελ. 16), καθώς η επιθετική εμπορική πολιτική που ακολουθούν οι Vodafone και Wind «απειλεί» με σαρωτικές αλλαγές τον κλάδο, αφού τίθεται εν αμφιβόλω η επιβίωση των εναλλακτικών παρόχων (στον αριθμό και στη μορφή που έχουν τώρα), οπότε οι αλλαγές κρίνονται αναπόφευκτες.

Στο «στενά» χρηματιστηριακό περιβάλλον, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι μετοχές της μεσαίας κεφαλαιοποίησης (σελ. 14), κάποιες εκ των οποίων ο «Μ» είχε εντοπίσει ως μετοχικά «διαμάντια». Σχεδόν όλες επιβεβαίωσαν τον χαρακτηρισμό και συνεχίζουν να... λάμπουν. Στον αντίποδα, αρκετές είναι και οι εισηγμένες που κινούνται με αρνητικό πρόσημο στην απόδοση του 2007 (σελ. 13) και όσοι επενδυτές συνηθίζουν να ψάχνουν ευκαιρίες στους υστερήσαντες, καλό θα είναι να προσέξουν λίγο περισσότερο...