Γ

ια τις επικείμενες αλλαγές στο τραπεζικό τοπίο στην Ελλάδα έχει γίνει πολύς λόγος, πολλές αναλύσεις, πολλά σενάρια. Κοινή συνισταμένη τους, πάντως, ήταν ότι νομοτελειακά οι τράπεζες θα πρέπει να περάσουν από μια φάση συγκέντρωσης, προκειμένου να προκύψουν "παίκτες" υπολογίσιμοι στον διεθνή ανταγωνισμό και με διατηρήσιμα περιθώρια κέρδους, τα οποία θα προκύψουν από συνέργιες και οικονομίες κλίμακας.

Ήδη η ευρωπαϊκή τραπεζική αγορά βρίσκεται σε αυτό το στάδιο, το θέμα άλλωστε της εξαγοράς της ABN Amro, για την οποία διαγκωνίζονται κορυφαίοι όμιλοι, είναι άκρως ενδεικτικό. Μάλιστα, οι διεθνείς επενδυτικοί οίκοι εκτιμούν ότι αυτή η τάση θα συνεχιστεί και στα επόμενα χρόνια, αναμορφώνοντας πλήρως το τραπεζικό τοπίο.

Για την Ελλάδα, πλην της διεθνούς τάσης, ισχύει και μια σειρά από άλλους λόγους, όπως π.χ. η (αργή έστω) κάμψη στους ρυθμούς δανεισμού, η οποία τροφοδότησε τα τραπεζικά υπερκέρδη τα προηγούμενα χρόνια. Όμως, το νέο στοιχείο, το οποίο και εξετάζεται στο Cover Story (σελ. 14 - 15) του "Μ", είναι το γεγονός ότι "γαμπροί" και "νύφες" του τραπεζικού κλάδου παίρνουν θέση μάχης και η ώρα των μεγάλων εξελίξεων δείχνει να βρίσκεται ακόμα πιο κοντά.

Αυτό το οποίο, λοιπόν, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα τώρα, πλην των ευρύτερων συνθηκών στον κλάδο, είναι η θέση των εταιρειών σε αυτό το κύμα των αλλαγών. Ποιοι είναι οι "γαμπροί", ποιες είναι οι "νύφες", ποιοι (και γιατί) είναι ο πιθανοί "λευκοί ιππότες", ποια είναι τα όπλα της κάθε τράπεζας (και επιχειρηματικά και σε όρους αποτίμησης), αυτά είναι τα δεδομένα βάσει των οποίων θα στοιχειοθετηθούν (κατ' αρχάς) σενάρια και θα δρομολογηθούν (αργότερα) εξελίξεις...

Σε συνάρτηση με το Cover Story είναι και το θέμα για τις διάφορες προμήθειες που χρεώνουν οι τράπεζες (σελ. 21), το οποίο μπορεί να διαβαστεί με δύο τρόπους: για τα διάφορα πιθανά και... απίθανα τα οποία χρεώνονται οι πελάτες, αλλά και για τον ανταγωνισμό που "χτυπά" και σε αυτό το, σημαντικό για την κερδοφορία των τραπεζών, κομμάτι της αγοράς.

Ασφαλώς, τα... μελλούμενα στις τράπεζες θα επηρεάσουν και τη Σοφοκλέους, η οποία προς το παρόν έχει λόγους να... επηρεάζεται από τις εκτιμήσεις των αναλυτών για την πορεία των εταιρικών κερδών (σελ. 18 - 19), πολύ περισσότερο αφού ο πήχης τοποθετείται ψηλότερα.

Τέλος, ιδιαίτερη προσοχή αξίζει το αφιέρωμα στην Εταιρική Διακυβέρνηση (σελ. 47 - 62), οι αρχές της οποίας αποκτούν όλο και μεγαλύτερη σημασία στο σύνθετο τοπίο των σύγχρονων αγορών. Όλα δείχνουν ότι (και στην Ελλάδα) έχουν γίνει σημαντικά βήματα προόδου, όμως το σίγουρο είναι ότι ακόμα έχουμε δρόμο μπροστά μας...