T

α πιόνια στην τραπεζική σκακιέρα έχουν αρχίσει εδώ και αρκετό καιρό να τοποθετούνται στις θέσεις τους: η είσοδος των αραβικών κεφαλαίων στη Marfin F.G., οι εξαγορές και η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου-μαμούθ της Εθνικής, η διείσδυση της Credit Agricole στο τραπεζικό σύστημα μέσω Εμπορικής, το νέο (μεγάλο) σχήμα που προκύπτει από τη συγχώνευση Λαϊκής - Marfin - Εγνατίας.

Η αντίδραση των ανταγωνιστών είναι αναμενόμενη, τόσο μέσα από κινήσεις βελτίωσης του τρόπου λειτουργίας τους, όσο ενδεχομένως και μέσα από επιθετικές κινήσεις που σχεδιάζουν. Πολύ περισσότερο μάλιστα, από εκείνους για τους οποίους το "στοίχημα" δεν είναι απλώς η επιβίωση, αλλά η κυριαρχία.

Προς το παρόν, κανείς δεν έχει λόγο να διαταράξει το κλίμα, καθώς η εποχή των "παχέων αγελάδων" διαρκεί ακόμη. Γι' αυτό άλλωστε και η Credit Agricole δεν μπήκε δυνατά στη μάχη των μεριδίων και δεν άνοιξε πόλεμο στα επιτόκια χορηγήσεων. Όμως, αυτή η περίοδος έχει ημερομηνία λήξης και αναπόφευκτα τότε η μάχη για τα μερίδια αγοράς θα οξυνθεί.

Αυτό το (νέο) πλαίσιο στο τραπεζικό τοπίο εξετάζει και αναλύει το Cover Story του "Μ" (σελ. 8-9), δίνοντας παράλληλα και τα βασικά σημεία στον στρατηγικό σχεδιασμό κάθε χρηματοπιστωτικού ιδρύματος. Παράλληλα, αναλύεται και η (υψηλή) θέση που καταλαμβάνει πλέον στον κλάδο το σχήμα Marfin - Λαϊκής Τράπεζας.

Ως (απαραίτητη) συνέχεια του Cover Story της εφημερίδας επιβάλλεται να αναγνωστεί το (επίσης) τραπεζικό θέμα στις σελ. 12-13, στο οποίο εξετάζεται η θέση των "μεγάλων" τραπεζών στο παιχνίδι του ανταγωνισμού (ιδίως στα καταναλωτικά δάνεια) και παράλληλα οι αποτιμήσεις και τα περιθώρια κερδοφορία τους. Έτσι, ο επενδυτής αποκτά πλήρη εικόνα για τον κλάδο σήμερα.

Βάσει όλων αυτών δεν είναι καθόλου τυχαία η συμπεριφορά της μετοχής της Εθνικής Τράπεζας (σελ. 4, 22), η οποία με... άλματα (λόγω του αγοραστικού ενδιαφέροντος των ξένων θεσμικών) οδηγεί την αγορά συνολικά.

Από εκεί και πέρα, το θετικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί στις ξένες αγορές δείχνει να έχει κάποιες προοπτικές, ειδικά για την Ευρώπη. Οι διεθνείς επενδυτικοί οίκοι, μάλιστα, σημειώνουν και εξηγούν την "πρωτοκαθεδρία" που διατηρούν τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια στις εκτιμήσεις τους (σελ. 40-41).

Μικτή είναι η εικόνα σε ένα έτερο φλέγον θέμα, αυτό του πετρελαίου, το οποίο ναι μεν το τελευταίο διάστημα κινήθηκε πτωτικά (σελ. 38), όμως εξακολουθεί να προβληματίζει Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και ΟΟΣΑ, που έχουν σημαντικούς λόγους να κρατούν... μικρό καλάθι (σελ. 6-7).

Στα ημέτερα, ξανά, εξακολουθούν να μην είναι ενθαρρυντικά τα σημάδια για την οικονομία. Οι πλέον πρόσφατες εκτιμήσεις για το 2007 (σελ. 10) δείχνουν... επιτόπιο σημειωτόν.