T

ο "παράδοξο των αγορών" (που πολλές φορές οι αναγνώστες του "Μ" έχουν δει να αναλύεται στις σελίδες της εφημερίδας) φαίνεται να φτάνει στο τέλος του και εμείς να επιστρέφουμε στον... παλιό καλό (καθότι γνωστό) καπιταλισμό. Η υπερβάλλουσα ρευστότητα που τροφοδότησε όλες τις αγορές ταυτόχρονα (με αιχμή μετοχές και εμπορεύματα), για μεγάλο χρονικό διάστημα, σιγά σιγά αρχίζει να μειώνεται.

Το "κλειδί" βρίσκεται στα επιτόκια. Ενώ μέχρι και τις αρχές του χρόνου οικονομολόγοι και αναλυτές προέβλεπαν σταθεροποίηση, η τάση αντιστρέφεται και ο ανοδικός κύκλος συνεχίζεται σε τέτοιο βαθμό που κανείς δεν επιχειρεί πρόβλεψη ακόμη (αν και οι Κασσάνδρες βλέπουν τα επιτόκια της Fed στο 5,25% τον Ιούνιο - βλ. σελ. 40).

Οι επιδράσεις έγιναν έντονα αντιληπτές σε παγκόσμιο επίπεδο: εκροές κεφαλαίων από τις αναδυόμενες αγορές, άνοδος των ομολόγων, συγκράτηση στις τιμές κάποιων εμπορευμάτων. Μόνο τα μεγάλα χρηματιστήρια "αμύνθηκαν" με όπλο τα πολλά deals που βρίσκονται εν εξελίξει σε συγκεκριμένους επιχειρηματικούς κλάδους. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι θα αποδειχτούν και μεσοχρόνια απρόσβλητα από τον "ιό" των επιτοκίων.

Η Σοφοκλέους αναπόφευκτα θα δεχτεί και αυτή τις όποιες επιδράσεις και θα υποχρεωθεί σε προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Το θέμα, σε βάθος χρόνου, είναι αν οι -γνωστές ως- "ελληνικές ιδιαιτερότητες" θα σταθούν ικανές ώστε η προσαρμογή να είναι όσο το δυνατόν πιο ομαλή.

Στο Cover Story (σελ. 10-11) εξετάζεται αναλυτικά το νέο παγκόσμιο χρηματιστηριακό περιβάλλον, αναλύονται αυτές οι "ιδιαιτερότητες" και ορίζονται οι ρόλοι-κλειδί στις μελλοντικές εξελίξεις.

Ένα επιπλέον θετικό είναι ότι, ειδικά όσον αφορά στα χρηματιστήρια, την εμπιστοσύνη των επενδυτικών οίκων εξακολουθεί να έχει η Ευρώπη (σελ. 42-43), γεγονός που επιτρέπει στη Σοφοκλέους να αισιοδοξεί, καθώς εντάσσεται στο "καλό" στρατόπεδο.

Σε επιχειρηματικό επίπεδο τα νέα είναι πολλά και οι εξελίξεις τρέχουν. Η εβδομάδα κατά κύριο λόγο χαρακτηρίζεται από την πληθώρα εταιρικών ανακοινώσεων για τα αποτελέσματα του 2005 (σήμερα 31/3, άλλωστε, είναι η τελευταία ημέρα της σχετικής προθεσμίας, την οποία φαίνεται ότι περίμεναν μόλις... 160 εταιρείες!). Δεν λείπουν όμως και οι εταιρικές διεργασίες, θεατές ή αθέατες (όχι, δεν φταίει η... έκλειψη γι' αυτό!), που δίνουν την εικόνα ενός περισσότερο υγιούς "επιχειρηματικού χάρτη".

Στο ευρύτερο οικονομικό πεδίο, τα σημαντικά έρχονται από την Εσπερία. Οι αλλαγές που συντελούνται στην αγορά εργασίας (ενώ η αναταραχή στη Γαλλία, κυρίως, δεν έχει κοπάσει ακόμη) είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσουν πολλές ακόμη σεισμικές δονήσεις σε κοινωνία και οικονομία. Όμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται πως έχει βρει το νέο της πρότυπο (σελ. 6), που είναι η Δανία, και τον νέο όρο "flexicurity" που θα αντιπροσωπεύει τις γενικές κατευθύνσεις της πολιτικής της.

Όσοι διαβάσουν και σπεύσουν να καγχάσουν λέγοντας "εδώ είναι Ελλάδα...", μπορούν να γυρίσουν στη σελίδα 8 (Focus Macro). Ο... όμορφος κόσμος των ελληνικών ΔΕΚΟ θα δικαιώσει την αντίδρασή τους.