K

αι ενώ η πολιτική (και όχι μόνο) σκηνή της χώρας συνταράσσεται και το ενδιαφέρον μονοπωλεί η υπόθεση υποκλοπών στις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις του πρωθυπουργού και σημαντικών στελεχών της κυβέρνησης, η Σοφοκλέους απτόητη συνεχίζει τη δική της γιορτή.

Ήδη, το ψυχολογικό ορόσημο των 4.000 μονάδων έχει υπερπηδηθεί μάλλον άνετα, ενώ παρατηρούμε ένα... ρεσιτάλ μετοχικών αποδόσεων, επιχειρηματικών κινήσεων και εταιρικών συμφωνιών. Επιπλέον, όλα δείχνουν ότι υπάρχει δρόμος ακόμη, όχι κατ' ανάγκην ως προς τα περιθώρια ανόδου του Γενικού Δείκτη και της αγοράς (πράγματα για τα οποία κανείς δεν πρέπει να βάζει το χέρι του στη φωτιά), αλλά σίγουρα ως προς το μέτωπο της επιχειρηματικής κινητικότητας.

Αυτό, βέβαια, αντικατοπτρίζεται και στο ταμπλό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ασφαλές κριτήριο για την επιλογή μιας μετοχής. Σε τελική ανάλυση, η διαφορά μεταξύ του story και του growth story είναι τεράστια.

Στη λογική αυτή εδράζεται το Cover Story (σελ. 10-11) του "Μ", ο οποίος συστηματικά επιμένει να προβάλλει υγιή επενδυτικά κριτήρια και όχι να αναμασά επιθυμίες και απαγγελίες γνωστών πτηνών του Αμαζονίου και των πέριξ περιοχών (όπως η... Σοφοκλέους).

Σ' αυτές τις σελίδες, λοιπόν, εξετάζονται και παρουσιάζονται εισηγμένες εταιρείες που πληρούν (ικανοποιούν, καλύτερα) μια σειρά από βασικά κριτήρια, με κυριότερο το γνωστό Ρ/Ε, τον δείκτη της προσδοκώμενης αύξησης των κερδών ανά μετοχή μιας εταιρείας. H ανάλυση οδηγεί σε μια ομάδα 21 εταιρειών που "δελεάζει", χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν χρειάζεται περαιτέρω εξέτασή τους από τον ενδιαφερόμενο επενδυτή. Άλλωστε, επιλογές χωρίς ρίσκο δεν υπάρχουν στα χρηματιστήρια.

Όσο για τα deals που ανακοινώνονται ή έστω "παίζουν" ως βάσιμα σενάρια (ευλογία... γενίων: ο "Μ" της προηγούμενης εβδομάδας είχε κεντρικό τίτλο "Νέα deals στον ορίζοντα"), οι εξελίξεις τρέχουν καταιγιστικά. Οι τηλεπικοινωνίες κυρίως αυτό το διάστημα (σελ. 33), αλλά και οι ιχθυοκαλλιέργειες σε βάθος χρόνου (σελ. 35) κινούνται ιδιαιτέρως έντονα και χρειάζονται πλέον συστηματική παρακολούθηση.

Ένα ακόμα πολύ σημαντικό θέμα (που αργότερα αναμένεται να εξελιχθεί σε μέγιστο για οικονομία και κοινωνία) είναι η σύγκρουση μεταξύ των τραπεζών και του συνδικαλιστικού οργάνου των υπαλλήλων τους. Εργασιακές συνθήκες και "έθιμα" δεκαετιών φαίνεται να καταρρέουν. Αν μάλιστα το φαινόμενο επεκταθεί (ως αναμένεται) και σε άλλα μέτωπα (θυμίζουμε ότι η αρχή έγινε με τις ΔΕΚΟ...), θα μιλάμε για ολική ανατροπή και ανασχεδιασμό πια της οικονομίας. Το ζήτημα σίγουρα θα μας απασχολεί για πολύ καιρό, πολύ περισσότερο που αφορά, λίγο ή πολύ, όλους μας...

Στο μέτωπο των διεθνών εξελίξεων, τώρα, η περίοδος κρίνεται επίσης σημαντική: οι ανακοινώσεις των εταιρικών αποτελεσμάτων (σελ. 38, 44) και η πολιτική των κεντρικών τραπεζών για τα επιτόκια αναμένεται να αποδειχτούν καθοριστικές για την πορεία των διεθνών αγορών. Εκ των οποίων, πάντως, οι αναδυόμενες (σελ. 40-41) για άλλη μια χρονιά δείχνουν απτόητες...