Η

σχέση που έχει ο πρώτος στίχος, που είναι του Γκαίτε, με όλο το δίστιχο, που είναι... ελληνικό λαϊκό σουξέ παρελθούσης χρήσεως, αποδίδει ακριβώς τη σχέση μεταξύ των πραγματικών δυνατοτήτων που διαθέτει η ΔΕΗ ως επιχείρηση και της εικόνας που έδειχνε στην αγορά το τελευταίο διάστημα: χαίρε βάθος αμέτρητον.

Το δυστύχημα στην όλη υπόθεση είναι ότι μιλάμε για μια εισηγμένη εταιρεία που επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό το σύνολο της χρηματιστηριακής αγοράς και δραστηριοποιείται σε έναν τομέα, αυτόν της ενέργειας, στον οποίο η ίδια κρατά πρωταγωνιστικό ρόλο μπροστά στις πραγματικά κολοσσιαίες αλλαγές που πρόκειται να επέλθουν.

Το κωμικοτραγικό γαϊτανάκι των εξελίξεων (με αποκορύφωμα το χθεσινό... μάδημα της μαργαρίτας στον ρυθμό "παραιτείται, δεν παραιτείται" ο κ. Παλαιοκρασσάς) αποτυπώνεται επακριβώς στο Cover Story (σελ. 10-11), το οποίο παράλληλα δείχνει και τα προβλήματα σε συνολικό επίπεδο που προκαλεί η παρατεταμένη κρίση στρατηγικής της ΔΕΗ.

Το όλο θέμα "δένει" ακόμα περισσότερο με τις αλλαγές που επιφέρει στο καθεστώς των ΔΕΚΟ το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών (σελ. 6-7), το οποίο, αν μη τι άλλο, δείχνει διάθεση για τολμηρές κινήσεις, κάτι που έχει ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε η οικονομία.
Το αν αυτές οι κινήσεις είναι επιτυχημένες, θα κριθεί σε βάθος χρόνου. Κάποιοι όμως σπεύδουν να καταδικάσουν πρόωρα το όλο εγχείρημα, κυρίως για να διαφυλάξουν τα όσα κατόρθωσαν (περί κατορθώματος πρόκειται) να απολαμβάνουν τόσο άκοπα για τόσο πολύ καιρό. Και όπως αναλύει ο Αντ. Κεφαλάς (σελ. 8), οι πολιτικές αποχρώσεις των "αναξιοπαθούντων" είναι και μπλε, είναι και πράσινες... Μόνο το... χάλι παραμένει μαύρο.

Κυρίαρχο επίσης χαρακτηριστικό της εβδομάδας είναι η ολοκλήρωση της περιόδου για την ανακοίνωση των εταιρικών αποτελεσμάτων εννεαμήνου. Πρωταγωνιστές για ακόμα μία φορά οι τράπεζες (σελ. 14-17), οι οποίες και πέτυχαν τις καλύτερες επιδόσεις. Η υπόλοιπη αγορά, υπό το βάρος των... εθελούσιων ζημιών του ΟΤΕ, δεν κατάφερε να ακολουθήσει.

Πέρα από τη στενή ελληνική πραγματικότητα, η απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (σελ. 46) να αυξήσει τα επιτόκια κατά 0,25% οδηγεί στην παγίωση μιας νέας κατάστασης στις διεθνείς αγορές, την οποία όλο και περισσότερο οφείλουν οι επενδυτές να λαμβάνουν υπόψη.

Όπως υπόψη οφείλουν να λαμβάνουν και μια... σχέση που θα μας απασχολήσει με τις μεταπτώσεις της για πολύ καιρό, αυτή του δολαρίου με το ευρώ. Όλες οι νεότερες εκτιμήσεις για την πορεία της ισοτιμίας και τα δεδομένα που εκάστοτε θα διαμορφώνει, στις σελ. 48-49.