"Θολό τοπίο" για τις τράπεζες
Θ |
|
έλοντας και μη, οι τραπεζικές μετοχές βρίσκονται
σχεδόν πάντα στο προσκήνιο του χρηματιστηριακού ενδιαφέροντος,
δεδομένου ότι αποτελούν πολύ μεγάλο μέρος της συνολικής κεφαλαιοποίησης
του Χ.Α. Κατά την τρέχουσα περίοδο, η αγορά αντιμετωπίζει
αντικειμενικές δυσκολίες (Cover Story) στην "αποτίμηση"
ορισμένων εξ αυτών για τρεις βασικούς λόγους:
Διότι δεν έχουν ακόμη δημοσιεύσει όλες οι τράπεζες
αποτελέσματα με βάση τα ΔΛΠ. Διότι ακόμη δεν έχει γίνει επίσημα
γνωστό το ύψος των αναλογιστικών ελλειμμάτων που ορισμένες
εξ αυτών αντιμετωπίζουν σε σχέση με την επικουρική ασφάλιση
των εργαζομένων τους. Και τρίτον, διότι τα προβλήματα επιβίωσης
που αντιμετωπίζει σειρά εισηγμένων και μη εταιρειών από διάφορους
κλάδους εντείνουν την ανησυχία των επενδυτών για το ενδεχόμενο
ύψος των πραγματικών επισφαλειών, ένα θέμα που αφορά στο σύνολό
του τον τραπεζικό τομέα της χώρας.
Το πιο δυσάρεστο είναι ότι ενώ το πρόβλημα
συζητείται επί μήνες, ακόμη ουδείς από τους εμπλεκόμενους
έχει δεήσει να μιλήσει "με νούμερα" για το μέγεθος
του προβλήματος συνολικά και κυρίως ανά τράπεζα. Αντιθέτως,
όλοι φαίνεται να έχουν "βολευτεί" σε μια κατάσταση
που αφήνει μικρούς και μεγάλους επενδυτές στο σκοτάδι.
Ωστόσο, πουθενά δεν είναι τόσο έντονο το πρόβλημα
όσο στην περίπτωση της Εμπορικής Τράπεζας, καθώς το ασφαλιστικό
πρόβλημα φαίνεται ότι θα απαιτήσει πολύ μεγάλη αύξηση κεφαλαίων
(σελ. 12), με τους Γάλλους της Credit Agricole να κρατούν
στα χέρια τους πολλά "ατού" αναφορικά με τον προσδιορισμό
της τιμής στην οποία θα γίνει αυτή η αύξηση!
Εν τούτοις, η παρουσία του ασφαλιστικού προβλήματος
των τραπεζών δεν εμπόδισε πρόσφατα την αγορά να πραγματοποιήσει
ένα μίνι "ράλι". Ενδιαφέρον έχει να δούμε τους "κερδισμένους"
αλλά και τους "χαμένους" (σελ. 15) της τελευταίας
ανοδικής κίνησης, προκειμένου να διαπιστώσουμε τυχόν επιμέρους
"τάσεις".
Στο διεθνές σκηνικό, πάντως, αναπτύσσονται
νέες ισορροπίες, με βασικούς άξονες την ισοτιμία ευρώ-δολαρίου
αλλά και την άνοδο που έχει καταγράψει η τιμή του "μαύρου
χρυσού". Το πετρέλαιο ενδέχεται να απειλήσει ξανά την
παγκόσμια (και βεβαίως την ευρωπαϊκή) οικονομία, (σελ. 7,
38), ενώ η μείωση της ισοτιμίας του ευρώ έναντι του αμερικανικού
νομίσματος (σελ. 39, 40-41) δείχνει προς το παρόν να ωφελεί
τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, που δεν έχουν κανένα λόγο να
επιθυμούν "αδύναμο" δολάριο.
ΥΓ.: Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα. Στην επιχειρηματική
κοινότητα της Βορείου Ελλάδος επικρατεί αναβρασμός σε δύο
μέτωπα. Το πρώτο αφορά στην εκλογή προέδρου στον Σύνδεσμο
Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (σελ. 4), ενώ το δεύτερο σχετίζεται
με το μέλλον του Χρηματιστηριακού Κέντρου Θεσσαλονίκης (σελ.
36), το οποίο μέχρι στιγμής παραμένει περισσότερο... "σφραγίδα"
παρά αναπτυξιακός θεσμός που θα διευκολύνει την πρόσβαση των
επιχειρήσεων της μεγάλης αυτής περιοχής στην κεφαλαιαγορά.
|