T

ο χρηματιστήριο ανεβαίνει (ή τουλάχιστον ένα συγκεκριμένο τμήμα του) και οι αποτιμήσεις γίνονται ολοένα και πιο "απαιτητικές". Ωστόσο, η άνοδος των τιμών θέλγει παραδοσιακά τους επενδυτές, ιδίως αυτούς που "παρατηρούν" τα κέρδη χωρίς να συμμετέχουν.

Σε περιόδους όπως αυτή είναι σκόπιμο να εξετάζονται τα θεμελιώδη μεγέθη των εισηγμένων εταιρειών, ώστε να αποφεύγεται η αγορά μετοχών με μόνο κριτήριο την "ορμή" με την οποία έχουν κινηθεί το τελευταίο διάστημα.

Με βάση παραδοσιακά επενδυτικά κριτήρια ο "Μ" παρουσιάζει 13 εταιρείες, κυρίως της μεσαίας κεφαλαιοποίησης (Cover Story), που εμφανίζονται ελκυστικότερες από τον μέσο όρο της αγοράς, χωρίς αυτό να συνεπάγεται ότι οι εταιρείες αυτές θα "υπερ-αποδώσουν" σε κάθε περίπτωση. Αυτή άλλωστε είναι και η γοητεία των χρηματιστηριακών αγορών. "Σίγουρες" ευκαιρίες δεν υπάρχουν!

Το ανησυχητικό, πάντως, είναι ότι στο περιθώριο της τελευταίας ανοδικής κίνησης (τα όρια της οποίας έχουν ήδη αρχίσει να απασχολούν αρκετούς επαγγελματίες της αγοράς, με δεδομένη την άνοδο των αποτιμήσεων στην υψηλή κεφαλαιοποίηση) άρχισαν πάλι τα περίεργα "πάρτι" στην περιφέρεια.

Μια σειρά μετοχών που καταποντίζονταν επί μήνες, μετοχές που είναι γνωστό ότι ανήκουν σε εταιρείες με μεγάλα και ποικίλα προβλήματα, καταγράφουν μέσα σε διάστημα μικρότερο του μήνα τριψήφια ποσοστά ανόδου, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις αγγίζουν ή και ξεπερνούν το... 200%!

Τ' είχες Γιάννη, τ' είχα πάντα!

Πάντως, η αισιοδοξία αυτή την περίοδο δεν είναι "ελληνικό" φαινόμενο. Όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ του Τ. Μαντικίδη (σελ. 40-41), οι μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι του εξωτερικού (οι οποίοι σημειωτέον ελέγχουν το παιχνίδι και στη Σοφοκλέους) εμφανίζονται τώρα ακόμη πιο "σίγουροι" για τη θετική πορεία των χρηματιστηρίων το 2005!

Κι όλα αυτά σε ένα μακροοικονομικό περιβάλλον, που στην καλύτερη περίπτωση είναι "θολό" όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και στην Ευρώπη. Χαρακτηριστικό το θέμα της Ε. Λάσκαρη (σελ. 9) που αναφέρεται στα σενάρια περί επιδείνωσης του δημοσίου χρέους των κρατών της Ευρώπης έως το 2050, σενάρια που εύκολα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν "εφιαλτικά".

Χαρακτηριστικό όμως και το γεγονός ότι πέντε μεγάλες μη εισηγμένες ΔΕΚΟ (σελ. 8) θα επιβαρύνουν τα δημοσιονομικά της χώρας μας κατά 1 δισ. ευρώ, εξαιτίας των υπέρογκων ζημιών τους, ως δείγμα της σπατάλης και της κακοδιαχείρισης που "καλά κρατεί".

ΥΓ.: Διαβάστε προσεκτικά τι προέκυψε για την "πρόοδο" του Internet στη χώρα μας κατά τη διάρκεια ειδικής εκδήλωσης του Συνδέσμου Εταιρικών Πληροφορικής (ΣΕΠΕ), στη διάρκεια της οποίας κατατέθηκαν και προτάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης (σελ. 36). Είμαστε τελευταίοι στην Ευρώπη σε έναν τομέα που θεωρείται πλέον ακρογωνιαίος λίθος της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας.

Με τις... υγείες μας!