E

λάχιστες εταιρείες στην Ελλάδα επιθυμούν πραγματικά την αποτύπωση της οικονομικής εικόνας τους με βάση τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα. Δεν είναι μόνο το έξτρα κόστος ή ο φόβος ότι θα προκύψουν προβλήματα με τα κέρδη τους σύμφωνα με την ελληνική εφορία (που δεν καταλαβαίνει από ΔΛΠ όταν έρχεται η ώρα των εσόδων).

Είναι και το "βόλεμα" στην πεπατημένη, το νομότυπο έστω "μαγείρεμα" και τα "ψιλά γράμματα" των ορκωτών, που περνούν στο παρελθόν με τη μορφή που τα ξέραμε.

Γι' αυτούς, άλλωστε, τους λόγους η εφαρμογή τους στη χώρα μας πάει από αναβολή σε αναβολή. Το επιχείρημα του κ. Πιλάβιου ότι καλύτερα η πρώτη φορά να είναι στο εξάμηνο για να συνοδεύεται και από πιστοποιητικό ορκωτού, δεν στερείται λογικής (προκειμένου να αποτραπούν τυχόν... μαϊμουδιές).

Δύσκολο, ωστόσο, να πειστεί ο προσεκτικός παρατηρητής ότι δεν δίδεται με αυτό τον τρόπο και μια παράταση σε ορισμένες τράπεζες, προκειμένου να επιλύσουν το ασφαλιστικό τους ζήτημα (Cover Story, σελ. 10-11), το οποίο με τα ΔΛΠ θα αποτυπωθεί κατευθείαν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μόνον κάποιες τράπεζες έχουν πρόβλημα. Τουναντίον, είναι ενδεχόμενο ότι θα καταρρεύσουν οι "μαγικές εικόνες" σε σειρά εισηγμένων εταιρειών.

Κι όλα αυτά όταν η Σοφοκλέους δείχνει να επιστρέφει σε ανοδική πορεία με βασικό, ως συνήθως, μοχλό τις τράπεζες. Δεν είναι, άλλωστε, αυτό το μόνο αντιφατικό σημάδι στην ελληνική πραγματικότητα.

Από τη μία γίνονται προσπάθειες για την απελευθέρωση του ενεργειακού τομέα και προγραμματίζονται μεγάλες επενδύσεις (σελ. 13 και 36) και από την άλλη αποκαλύπτεται ότι το κράτος θα δαπανήσει μέσα στο 2005 περισσότερα από 2,1 δισ. ευρώ για να... μπαλώσει "τρύπες" στις "κακές" ΔΕΚΟ (σελ. 8), μεταξύ των οποίων πρωταθλητής είναι ο ΟΣΕ.

Στο αισιόδοξο κομμάτι έχουμε τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, που δείχνουν να συνεχίζουν την αλματώδη ανάπτυξή τους παρά την "ωρίμανση" της αγοράς (σελ. 38) και από την άλλη φαίνεται ότι έχουμε τις πρώτες ενδείξεις για "σφίξιμο" των ελληνικών νοικοκυριών, που συνεπάγεται και "σφίξιμο" των χορηγήσεων προς ιδιώτες (σελ. 35) από την πλευρά των τραπεζών.

Όπως και να 'χει, πάντως, η Σοφοκλέους αλλάζει. Και αλλάζει προς το καλύτερο. Τα νέα μέτρα Πιλάβιου ενισχύουν τη διαφάνεια και την αξιοπιστία της αγοράς φέρνοντας στο προσκήνιο την ουσία της εταιρικής διακυβέρνησης. Το θέμα αυτό θα απασχολήσει, άλλωστε, την ελληνική επικαιρότητα και μέσα από την "κόντρα" του ξένου fund Laxey με την ηγεσία της Πρόοδος ΑΕΕΧ (σελ. 14).

Με αργά βήματα η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά κινείται προς την πραγματική ωρίμανση. Θυμηθείτε ότι, όπως εδώ και μήνες έχει προαναγγείλει ο "Μ", η Σοφοκλέους θα αλλάξει εντελώς μορφή μέσα σε σχετικά σύντομο διάστημα!