Τ

α δύο πρόσωπα της Σοφοκλέους δεν εξαντλούνται στην εντελώς διαφορετική συμπεριφορά που επιδεικνύουν εδώ και πολύ καιρό ορισμένες μετοχές μεγάλων εταιρειών σε σχέση με όλη την υπόλοιπη αγορά (ενδεικτικό το θέμα στη σελ. 15). Αφορούν και στην "άβυσσο" που χωρίζει τις εταιρείες οι οποίες ελέγχονται σχεδόν ασφυκτικά από τους μεγαλομετόχους τους από άλλες που έχουν σε μεγάλο βαθμό περάσει στα χέρια των... μικροεπενδυτών, ασχέτως αν κάποιοι ελέγχουν τη διοίκησή τους (Cover Story).

Δεν θα ήταν υπερβολή να μιλήσουμε για "εταιρική δικτατορία" αναφερόμενοι σε εκείνες τις περιπτώσεις εταιρειών που είτε ελέγχονται σε ποσοστά από 70% και πάνω από τους βασικούς μετόχους τους, είτε χαρακτηρίζονται από απόλυτη πλειοψηφία (51%) χωρίς να υπάρχουν μέτοχοι μειοψηφίας με ποσοστό ίσο ή μεγαλύτερο του 5%.

Στην περίπτωση αυτή οι γενικές συνελεύσεις παίζουν διακοσμητικό ρόλο, απλώς "νομιμοποιώντας" τα όσα έχει αποφασίσει ο "μονοκράτωρ" μεγαλομέτοχος, πράγμα που φοβίζει πλέον πολύ τους ιδιώτες μικρομετόχους. Κι από την άλλη πλευρά, οι περισσότεροι θεσμικοί αποφεύγουν τη μετοχή φοβούμενοι το μικρό free float.

Στη δεύτερη περίπτωση πρόκειται συνήθως για εταιρείες που απλώς τις... ξεφορτώθηκαν οι ιδιοκτήτες τους και είτε βρίσκονται σε δύσκολη θέση είτε οι μετοχές τους παραπαίουν αναμένοντας το "μάζεμα" σε καλή περίοδο, και πάλι από τους (πρώην) μεγαλομετόχους που συνήθως διατηρούν τη διοίκηση ανενόχλητοι!

Σε όλα αυτά βεβαίως, ακόμη και στα επίσημα στοιχεία που παραθέτει ο "Μ", υπάρχει το στοιχείο της αίρεσης. Τα ποσοστά τα οποία ελέγχονται μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερα με τη χρήση offshore εταιρειών που ελέγχουν μετοχές σε ποσοστά μικρότερα του 5% η κάθε μία.

Ατυχώς το Χ.Α. δεν έχει κάνει ως τώρα μια σοβαρή προσπάθεια να ανακαλύψει τι δικαιώματα ελέγχει ο κάθε μεγαλομέτοχος έμμεσα και άμεσα, ακόμη και μέσω offshore, δίνοντας άφεση αμαρτιών για το παρελθόν και υποσχόμενο βαριές ποινές στο μέλλον.

Στο μεταξύ, ένα συννεφάκι ήλθε να χαλάσει την ευδαιμονία των τραπεζικών μετοχών που πρωταγωνιστούν καθημερινά στο Χ.Α. και γίνονται αντικείμενο ολοένα και ευνοϊκότερων εκθέσεων από το εξωτερικό.

Ο λόγος για την κίνηση του διοικητή της ΤτΕ, που έδωσε στοιχεία για τα καθυστερούμενα δάνεια των ελληνικών τραπεζών, αφήνοντας με τις δηλώσεις του να διαφανεί ότι τον ανησυχεί το θέμα των πιθανών επισφαλειών σε περίπτωση ανόδου των επιτοκίων και επιβράδυνσης της ανάπτυξης (σελ. 16-17).

Προς το παρόν, πάντως, η αγορά μας δείχνει να κινείται σε ανοδική τροχιά, ενώ επιπροσθέτως αναζωπυρώνονται οι ελπίδες για τη μικρή και τη μεσαία κεφαλαιοποίηση μετά και την κίνηση της Eurobank να δημιουργήσει όχι απλώς έναν ειδικό δείκτη, αλλά και ένα "αφοσιωμένο" σε αυτόν Αμοιβαίο καθώς και παράγωγο προϊόν.

Εν τούτοις, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το τι συμβαίνει "εντός" εξαρτάται κατά πολύ από το τι συμβαίνει εκτός των συνόρων μας. Για τον λόγο αυτό ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η παρακολούθηση των αμερικανικών εκλογών και η συσχέτισή τους με την πορεία των αγορών (σελ. 48-49).