H Σοφοκλέους και η... στρουθοκάμηλος
Τ |
|
ι κοινό θα μπορούσε να έχει η Σοφοκλέους με τη στρουθοκάμηλο;
Δύο κοινά χαρακτηριστικά είναι η απάντηση. Ακριβώς όπως το
συγκεκριμένο πτηνό κρύβει το κεφάλι του στο έδαφος όταν φοβάται,
νομίζοντας ότι έχει εξασφαλίσει προστασία από το πρόβλημα,
έτσι και πλείστοι όσοι "παράγοντες" της αγοράς,
αυτοί που στην ουσία ορίζουν την τύχη της αγοράς μας, αντί
να κοιτάξουν κατάματα την κατάσταση, φέρνουν προσκόμματα σε
οποιαδήποτε προσπάθεια ξεκαθαρίσματος και εκσυγχρονισμού.
"Μπόρα είναι θα περάσει" λένε και βαυκαλίζονται
ότι τάχα προστατεύουν τα συντεχνιακά τους συμφέροντα.
Κι ακριβώς όπως η στρουθοκάμηλος είναι πολύ βαριά για να
πετάξει, έτσι και η Σοφοκλέους φέρει βαρίδια που την εμποδίζουν
να αναπτυχθεί, βαρίδια που έχουν δημιουργήσει οι συντελεστές
της αναλώνοντας εαυτούς σε βραχυπρόθεσμες επιδιώξεις και σκοπιμότητες,
χωρίς όραμα, χωρίς σχέδιο, χωρίς αγωνία για το αύριο.
Αφορμή γι' αυτό το σχόλιο δεν είναι μόνο η αγωνία μας για
τη σταδιακή έξοδο των ιδιωτών επενδυτών που έχουν απομείνει
στη Σοφοκλέους, την οποία πρόσφατα καταγράψαμε με στοιχεία,
ούτε ο τραγέλαφος που δημιουργήθηκε με τον "νέο"
Κανονισμό Λειτουργίας του Χ.Α., ο οποίος πλέον μόνο... νέος
δεν είναι στα βασικά του σημεία.
Είναι ο συνδυασμός αυτών, αλλά και η γκρίζα εικόνα που αναδύεται
από ένα ακόμη ζωτικό κομμάτι της αγοράς, αυτό των θεσμικών
επενδυτών. Τα "μαύρα πρόβατα" των Αμοιβαίων δεν
είναι δημοσιογραφικό εφεύρημα, είναι υπαρκτό φαινόμενο το
οποίο πλήττει όχι μόνο το κύρος των θεσμικών επενδυτών, αλλά
και την υπόσταση της αγοράς.
Και το χειρότερο, απομακρύνει τους επενδυτές ακόμη κι από
την "έμμεση" τοποθέτηση σε μετοχικές αξίες, δημιουργώντας
την εντύπωση ότι η σωστή επαγγελματική διαχείριση των χρημάτων
τους, με μόνο γνώμονα το δικό τους συμφέρον, είναι ένα ακόμη
"απατηλό όνειρο".
Συνήθως αφιερώνουμε αυτή την πρώτη σελίδα σε μια σκιαγράφηση
των περιεχομένων μας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, η
σημασία του θέματος απαιτεί άλλη προσέγγιση. Δεν είναι λίγοι
οι παράγοντες που ανησυχούν σοβαρά για τις εξελίξεις στην
αγορά.
Γνωρίζουν ότι η απαξίωση του 80% των εισηγμένων μετοχών δεν
αποτελεί "παρανυχίδα", αλλά την έκφραση ενός άλλου
βαθύτερου προβλήματος. Η Σοφοκλέους μετατρέπεται σε μια αγορά
μόνον για επαγγελματίες και με τον τρόπο αυτό πραγματικά παραδίδεται
στις διαθέσεις των ξένων επαγγελματιών που έχουν πολύ ισχυρότερα
κεφάλαια. Οι ιδιώτες, εκείνοι που μπορούν να δώσουν πραγματική
πνοή στην αγορά... απουσιάζουν, θεωρώντας ότι βασιλεύει η
αναξιοπιστία και όλοι οι υπόλοιποι συμμετέχοντες απλώς αποσκοπούν
να τους πάρουν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο τα χρήματά τους.
Αυτή είναι η αλήθεια που πιστεύουν οι μικροεπενδυτές κι αν
δεν αλλάξει η εντύπωσή τους (που δεν στερείται ρεαλιστικής
αιτιολογίας αν ανατρέξουμε στα όσα έγιναν και γίνονται), η
αγορά θα μαραζώσει.
|