Η

πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση στη Μαδρίτη διατάραξε με ακραίο τρόπο τη "μακαριότητα" των χρηματιστηριακών αγορών, εμποδίζοντας ταυτόχρονα την εκδήλωση οποιασδήποτε έμπρακτης "προκαταρκτικής" στήριξης στη νέα κυβέρνηση εκ μέρους της Σοφοκλέους.

Εν τούτοις, οι κραδασμοί φαίνεται να έχουν απορροφηθεί (σελ. 10-13), καθώς μέχρι στιγμής η επανεμφάνιση του γεωπολιτικού κινδύνου επέδρασε μεν στις αποτιμήσεις διεθνώς, δεν είχε όμως (κατά τα φαινόμενα) επιπτώσεις στις προσδοκίες των αναλυτών για την περαιτέρω εξέλιξη της κερδοφορίας των επιχειρήσεων στο τρέχον έτος.

Αυτό που φαίνεται καθαρά είναι ο δισταγμός των περισσότερων αναλυτών και "υπευθύνων στρατηγικής" να πάρουν ξεκάθαρη θέση απέναντι στη μελλοντική πορεία των αγορών, φαινόμενο που, όπως επισημαίνει και ένας από τους πιο γνωστούς διαχειριστές κεφαλαίων της ελληνικής αγοράς, ο κ. Φαίδων Ταμβακάκης, στη συνέντευξή του στον "Μ" (σελ. 22-23), είναι μάλλον σπάνιο. Και ίσως απεικονίζει την αβεβαιότητα όχι μόνον σε σχέση με την τρομοκρατία, αλλά και με την ιδιάζουσας μορφής ανάπτυξη των ΗΠΑ, της "ατμομηχανής" δηλαδή της παγκόσμιας οικονομίας.

Επιστρέφοντας στην ελληνική αγορά, μια σειρά ομίλων που τα τελευταία χρόνια είχαν φανεί ευνοημένοι όσον αφορά στα δημόσια έργα και στις κρατικές προμήθειες, φαίνεται να βρίσκονται υπό καθεστώς πολύπλευρης πίεσης, με πρώτο παράδειγμα τον όμιλο Κόκκαλη (σελ. 16-17).

Τα ονόματα των ομίλων αυτών έχουν συνδεθεί με την έννοια της "διαπλοκής" στη χώρα μας, οπότε η αλλαγή κυβέρνησης, συνδυαζόμενη με την άτεγκτη στάση που η Νέα Δημοκρατία είχε κρατήσει ως αντιπολίτευση, εύλογα θέτει ερωτήματα ως προς το ποιες θα είναι οι μελλοντικές εξελίξεις.

Στο μέτωπο των τραπεζών (σελ. 20-21) και των ΔΕΚΟ, όπου συνεχίζεται η αλλαγή διοικήσεων, οι πρώτες τοποθετήσεις έχουν ικανοποιήσει την αγορά δημιουργώντας προσδοκίες για την παραμονή των ικανών και την αλλαγή των υπολοίπων με κριτήρια αξιοκρατικά, ώστε να ξεφύγουμε κάποτε από τον φαύλο κύκλο του "ράβε - ξήλωνε" ακόμη και σε τομείς που σήμερα, από μετοχικής τουλάχιστον πλευράς, "εφάπτονται" χωρίς πρακτικά να "ανήκουν" στον δημόσιο τομέα.

Στο προσκήνιο και οι συναλλαγματικές ισοτιμίες, καθώς οι απόψεις των αναλυτών για την περαιτέρω πορεία του δολαρίου δείχνουν να διχάζονται (σελ. 48-49). Χαρακτηριστικά παραδείγματα, η BMW που ανακοίνωσε προχθές ότι σταματά το hedging των εξαγωγών της, κίνηση που θεωρήθηκε πάντως "πρόωρη" από αρκετούς ειδήμονες, αλλά και η (προσωρινή;) αλλαγή στρατηγικής της Κεντρικής Τράπεζας της Ιαπωνίας, η οποία εδώ και καιρό ενίσχυε το δολάριο προκειμένου να μην ανατιμηθεί το γεν, κάτι που δεν συμβαίνει τις τελευταίες δύο ημέρες.