T

ο κλίμα σκανδαλολογίας έχει ρίξει και πάλι βαριά τη σκιά του στην αγορά. Ο κόσμος των επιχειρήσεων, οι επενδυτές, αλλά και το κοινό παρακολουθούν άναυδοι τα όσα συμβαίνουν! Όχι ότι ήταν άγνωστα. Ουδείς φανταζόταν, όμως, ότι βουλευτής θα ομολογούσε δημόσια ότι έλαβε "εντολή" από διευθύνοντα σύμβουλο εταιρείας (ούτε καν τον ιδιοκτήτη) και έβαλε σε τροπολογία τις υπογραφές βουλευτών που του υπαγόρευσε!

Παρόμοιο περιστατικό δεν έχει υπάρξει άλλη φορά στα κοινοβουλευτικά χρονικά και στον δημόσιο βίο της χώρας! Ταυτόχρονα, παρατηρούμε με θλίψη τις τηλεοπτικές δίκες, στις οποίες κυριαρχεί η αυθαιρεσία και ο λαϊκισμός.

Στο όνομα της "λαϊκής απαίτησης" για δήθεν άπλετο φως στα γεγονότα κακοποιείται βάναυσα η αλήθεια και ο φαρισαϊσμός θριαμβεύει. Αντί για το γαϊδούρι κτυπιέται το σαμάρι και η αλήθεια χάνεται μέσα σε σκοπιμότητες της στιγμής.

Ασφαλώς και υπάρχει πρόβλημα! Πολύ έντονο μάλιστα. Μόνο που βλέπουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος. Η πηγή της διαπλοκής αναζητείται -κακώς- στους πανούργους επιχειρηματίες.

Με τον τρόπο αυτό επιχειρείται να αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη από την ουσία του προβλήματος: η πολυνομία και η γραφειοκρατία καταλήγουν στο να στηρίζουν τη διαπλοκή. Κι αυτά συμβαίνουν επειδή κάποιοι θέλουν να έχουν τον επιχειρηματικό κόσμο σε ομηρία.

Οι επιχειρηματίες, οι επενδυτές και οι εργαζόμενοι στις εταιρείες θέλουν ένα καθεστώς πλήρους διαφάνειας. Να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός, να υπάρχουν ίσες ευκαιρίες για όλους, έτσι ώστε να μην ξαναζήσουμε στο μέλλον φαινόμενα σαν κι αυτά των τελευταίων ημερών.