Π

αρά τις αλλαγές που έχουν επέλθει στη φυσιογνωμία της αγοράς, ακόμη και στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της κατόπιν της μεταβίβασης της ΕΧΑΕ, είναι γεγονός ότι πολύ μεγάλο μέρος των ιδιωτών επενδυτών εξακολουθεί να παρακολουθεί και ενίοτε να επενδύει στα blue chips, πλην όμως εστιάζει το μεγαλύτερο μέρος του ενδιαφέροντός του στη λεγόμενη και "περιφέρεια".

Κατά κύριο λόγο, λίγο η προσδοκία του "γρήγορου και σεβαστού" κέρδους, λίγο οι μετοχές που έχουν παραμείνει εγκλωβισμένες στα χαρτοφυλάκια, λίγο και η άδοξη πολλές φορές πορεία των "σοβαρών" μετοχών, έχουν παγιώσει μια έλξη προς την επικίνδυνη λάμψη των υψηλών (ακόμη και... τριψήφιων) ποσοστών κέρδους που εμφανίζουν πρόσκαιρα κάποιες περιφερειακές μετοχές.

Εν τούτοις, το σκηνικό στην "περιφέρεια" έχει αλλάξει. Το κέρδος έχει γίνει δυσκολότερο και πιο επικίνδυνο, όχι μόνο για τους ιδιώτες μικροεπενδυτές που προσπαθούν να αρπάξουν κάποιο... κόκαλο, αλλά και για εκείνους που διοργανώνουν ή συμμετέχουν ενεργά και με πλήρη γνώση στο οποιοδήποτε ανοδικό "παιχνίδι".

Στην ίδια όμως περίοδο, η άλλη... όψη της Σοφοκλέους, τα "βαριά χαρτιά", φαίνεται να διχάζει τους αναλυτές. Αντίθετα με ό,τι συνέβαινε το προηγούμενο έτος, οι τράπεζες έχουν περάσει στο προσκήνιο βελτιώνοντας τα κέρδη τους, ενώ ο ΟΤΕ, μια μετοχή με μεγάλη βαρύτητα στους βασικούς δείκτες, αλλά και στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών (σελ. 15-17) εξελίσσεται σε... "βαρίδι".

Το ερώτημα για τους επενδυτές, πέρα από την πορεία της ΔΕΗ κατόπιν της νέας μετοχοποίησης, είναι βεβαίως αν το "τραπεζικό momentum" (το οποίο σε πολύ μεγάλο βαθμό ενισχύεται από τις προσδοκίες ανακατατάξεων στον τραπεζικό χάρτη λόγω Ταμιευτηρίου και Γενικής, σελ. 18-19) θα είναι αρκετό για να υπερκεράσει τις αρνητικές επιδράσεις του ΟΤΕ.

Πέραν της επιχειρηματικής ειδησιογραφίας, όμως, υπάρχει και η "μακροοικονομική", η επίδραση της οποίας είναι απλώς περισσότερο υπόγεια. Κι εκεί τα νέα δεν είναι τόσο καλά, αφού το τελευταίο διάστημα παρατηρούνται απόψεις διαφόρων οίκων και οργανισμών (σελ. 10) που σε επίπεδο "επικεφαλίδας" κρίνονται θετικές, υποκρύπτουν όμως σειρά αρνητικών επιμέρους εκτιμήσεων.

Όλα αυτά θα πρέπει μάλλον να συνυπολογιστούν με ένα ακόμη δεδομένο. Στο εξωτερικό, μετά μια έντονα ανοδική περίοδο, στην οποία μερικώς μόνο συμμετείχε η Σοφοκλέους, αρχίζει να καλλιεργείται ένα "κλίμα" αβεβαιότητας (χαρακτηριστικές οι έντονες διακυμάνσεις στη Wall Street το βράδυ της Τετάρτης και στο Τόκιο το πρωί της Πέμπτης με πτώση που έφτασε το 5%), ενώ μεγάλοι οίκοι όπως η Merrill Lynch (σελ. 55) εκτιμούν ότι οι αμερικανικές αγορές είναι πλέον "υπεραγορασμένες".