Σ

ταδιακά ακόμη και οι "καμένοι" του "τρελού" 1999 αρχίζουν να επιστρέφουν, "μυρίζοντας" υποτίθεται εύκολο κέρδος. Οι περισσότεροι δείχνουν να έχουν λησμονήσει όσα πέρασαν τόσο πρόσφατα.

Η απληστία, βλέπετε, δεν έχει γιατρειά.
Ξανά κάποιοι "επενδυτές" ρωτούν για "σίγουρα χαρτιά", ελπίζοντας ότι αυτή τη φορά θα είναι... διαφορετικά. Ότι θα προλάβουν να αποχωρήσουν με κέρδος. Άλλωστε έχουν να "ξελασπώσουν" την παλιά χασούρα, την οποία οι περισσότεροι εξακολουθούν -κακώς- να μετράνε.

Αυτό βεβαίως το γνωρίζουν και οι επιτήδειοι, αυτοί που βλέπουν ως "δουλειά τους" απλώς και μόνον την καταγραφή αγοραπωλησιών, αυτοί που κυκλοφορούν σενάρια με τη... σέσουλα. Για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι, όταν υπάρχουν... πρόβατα, σίγουρα θα βρεθεί... χασάπης.

Είναι κρίμα. Η Σοφοκλέους έφτασε στο χείλος της καταστροφής, ανέκτησε τις δυνάμεις της και τώρα κινδυνεύει ξανά από τον "παλιό κακό της εαυτό". Όμως τούτη τη φορά οι ίδιοι οι επενδυτές έχουν το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης. Διότι τώρα πια δεν υπάρχουν δικαιολογίες του τύπου "δεν ήξερα, δεν ρώτησα"!

Κι έτσι ουδείς ασχολείται ιδιαιτέρως με τα "κακώς κείμενα" (σελ. 14-15). Ποιος θυμάται τώρα την εταιρική διακυβέρνηση, ποιος θυμάται τον σεβασμό στα δικαιώματα του μικρομετόχου, ποιος θυμάται τα μετοχοδάνεια; Τώρα όλοι σκέφτονται το κέρδος. Να προλάβουν το "πάρτι", να βρουν το επόμενο χαρτί (σελ. 22).

Ουδείς έχει προσέξει ότι, παρ' όλα όσα συμβαίνουν και κυκλοφορούν σε σχέση με τη μετοχή της ΤτΕ, το Δημόσιο, εκείνοι που έχουν το "μαχαίρι και το πεπόνι", ως τώρα δεν έχει πάρει καμία θέση (σελ. 20).

Κι όμως, προοπτικές δεν υπάρχουν μόνον στις τράπεζες, αλλά και στον πυρήνα της αγοράς. Υπάρχουν υγιείς εταιρείες, με σωστά θεμελιώδη, που ως τώρα περνούν σχεδόν απαρατήρητες (σελ. 37).

Για όσους θέλουν να μάθουν από "πρώτο χέρι" την άποψη ενός πραγματικού ειδικού για τη "μεγάλη εικόνα" των αγορών, υπάρχει στο φύλλο αυτό η αποκλειστική συνέντευξη του Ralph Acampora (σελ. 54-55), ίσως του πιο διάσημου τεχνικού αναλυτή, που δηλώνει τώρα "συγκυριακός... ταύρος", υπονοώντας ότι δεν έχουμε ακόμη ξεμπερδέψει με την περίοδο της... "αρκούδας".

Επενδύσεις, όμως, δεν είναι μόνο το χρηματιστήριο, ενώ στην εποχή μας η αντιμετώπιση των "προκλήσεων" και η κατάκτηση της "ασφάλειας" σε μια οικογένεια γίνεται περίπλοκη υπόθεση. Μια οργανωμένη λύση ίσως είναι ο θεσμός του Financial Planning (σελ. 46-47), που εφαρμόζεται ευρέως στο εξωτερικό και έχει υιοθετηθεί από την Interamerican.